Yazıya giriş ara, yazıdan çıkış ara, bitmiyor işler… Giriş gelişme sonuç, çözüm düğüm vesaire… Sadece kendi yazdıklarımda zorlandığım için söylemiyorum, iyi bir şeyler bulup okumak zor bugünlerde; iyi roman, iyi hikâye hele, daha da zor. Kurguyla oynayan, başı sona götüren, sonu ortaya bir yerlere saklayan “ben özgünüm” demeye başlıyor. Bu yakınlarda külliyatına girişmeyi düşündüğüm Ian McEwan zamanında şöyle buyurmuş:
“Pigme şempanzelerin hayatında 19. yüzyıl İngiliz romanının cümle temasını bulabilirsiniz: ‘Kurulup bozulan ittifaklar, diğerleri düşerken yükselen bireyler, komplolar, intikam, şükran, yaralanmış gurur, başarılı ve başarısız kurlar, acı veren ölümler ve yas.’
Ian McEwan, Jane Austen’den Charles Dickens’a bir dolu yazara bok atmış oluyor böylelikle. Onların hakkını yiyor mu bilmem ama bugün de temalar aynı. Gerçi ne bekliyorum ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Sen ne dersin?