ön sayfadan bağırmak

Hükümet, şirket, reklamveren... Ön sayfalar bunların. Gazeteyi insan okuyor da, onun insan için olduğu unutuluyor.

Bir memleketin en önemli olayı neyse onun çıkmasını beklersiniz manşete, ama çıkmaz. Ölüm oruçları mı can yakıyor mesela bugünkü gibi, grev mi, eğitim mi, sağlık mı; esas mesele her neyse kenarda kalır. Manşet çoğu kez bir uzlaşma zeminidir.

Komşu kasabadaki Ford fabrikası kapatılınca, Antwerp gazetesinin burasına gelmiş; yıkmış ön sayfadaki haberleri, tek bir fotoğraf koymuş. İçeriye de 11 sayfa açmış. Bir yazarı (Paul Geudens), fabrikayı birdenbire İspanya'ya taşıma kararı alan -ama bunu açıklamaya bile gelmeyen- şirketi fena keseliyor:

" Terbiyesiz. Kalpsiz. Korkak... İdam fermanını açıklamaya bile gelmeyen Ford Avrupa yönetimi için söyleyecek başka söz bulamıyorum. Böyle bir hakaret görülmemiştir."

Belçika'nın diğer gazeteleri de aynı havada. De Standaard, Le Libre, hatta İspanya'dan ABC bile...  Sessiz fotoğraflarla ön sayfadan bağırmışlar.

Unutulmayacak sayfalar yapmışlar... 

4 yorum:

  1. Bana kalırsa 10 binden fazla işçi azımsanacak bir rakam değil.. Asıl sorun bunu bugün Türk gazetelerinde görememiş olmam.. bir çok Türk işçide yer alıyor aralarında..

    YanıtlaSil
  2. Azımsanamaz elbette. Yine de bir soru var; bu çapta bir fabrika kapatılsa Türkiye'de manşete çıkar mı? (ön sayfayı ayırmayı saymıyorum bile.)

    Çok Türk var o bölgede, evet. Hatta antwerpen'in ön sayfasındaki işçi de sanırım Türk.

    YanıtlaSil
  3. Aslında bu tür olayların niye manşete çıkmadığını hepimiz biliyoruz ama maalesef burada tartışmaktan öteye gidemiyoruz. Kısacası "Yönetenlerin gücü yönetilenlerin cahilliğindendir".. Belçikayı tebrik etmek gerek.

    YanıtlaSil
  4. haklısınız, durum bu. ama değişmez değil.

    YanıtlaSil

Sen ne dersin?

yeşil sos niye bitti?

Şehrin merkezinde çok iyi bir patatesçi var. Merkezde ama azıcık da saklanmış bir yerde; oralardan geçiyorsam bazen uğruyorum. Kuyruktaki tu...