keşke iki küçük köpek olsaydım


Amsterdam'da işlek bir cadde. Şehrin güzel sineması Kriterion'un hemen üstünde bir apartman dairesi. Kafamı kaldırınca, koca bez pankartı gördüm. Zaten görmemek mümkün değildi. 

"Pencerenin önünde öyle çok sıkılıyorum ki... Keşke birbiriyle oynayabilen iki küçük köpek olsaydım." 

Eve hayat sığdırmak çok zor ama bu pankarta ne çok hikâye sığar. 
zaman:
Etiketler: , , ,

2 yorum:

Sen ne dersin?

Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)

çocukluk, kapılar ve yağlıboya

  1. “Hiçbir şey çocuğun hayal dünyasına benzemez.  Hep çocuk kalmak istedim... Kaldım da…” Ömer Lütfi Akad / Işıkla Karanlık Arasında 2. Y...

  • oturan adam
    Joe Biden’ın başkan olduğu günden bir fotoğraf kaldı. Bernie Sanders’ın fotoğrafı. Herkes onu konuşuyor.   Fotoğrafın interneti ‘kırmasının’...
  • sen tüm göklerdeki yıldızların ilki
    Bazı filmler kendinden başka hiçbir şeyle anlatılmıyor. O kadar yoğun oluyorlar ki ne bir kitap ne bir film ne de bir geçmiş an geliyor ...
  • çocukluk, kapılar ve yağlıboya
      1. “Hiçbir şey çocuğun hayal dünyasına benzemez.  Hep çocuk kalmak istedim... Kaldım da…” Ömer Lütfi Akad / Işıkla Karanlık Arasında 2. Y...
  • logodan kaçan adam
    Basketbol bildiğim bir konu değil ama iyi hikâyeye her zaman talibim. İşte bir tanesi… Geçen gün güzel podcast % 99 Invisible’da dinledim: N...
  • memlekette tuhaf zamanlar
    Epey uzun süre çalıştım, nihayet çıktı. Memlekette Tuhaf Zamanlar’ şimdi okurun önünde, umarım sevilir.   Benim öteki blogun, Tuhaf Zamanlar...
  • siliniyoruz
    Dünya ne büyük, biz nasıl sıkıştık küçücük hayatlara.  Her şeyin genişlediğini sanarken...  Şu fotoğrafın yaşandığı hayatlar da var, dünya b...
  • pıçıldaşın lepeler
    Bu piyano, bu ses, bu söz... Bir dünya. Fısıldaşın dalgalar. Pıçıldaşın lepeler...