Basına verilen toplu imzalı ilanları önemsemiyorum. Ciddiye alan neden alır, hatta imza veren neden verir onu da bilmiyorum. Çok eski ve artık hükmünü kaybetmiş bir yöntem.
Yalnız bu sayfa sayfa ilanların bir avantajı var. Zevzeklik yapmak isteyene güzel malzeme veriyor olmalılar ki (bazen ben de kendimi kaptırıyorum) bir süredir birer imzacı olarak Sean Penn'i, Susan Sarandon'u falan konuşup gidiyoruz. İlanlar, karşı ilanlar... Gerçekten sıkıcı değil mi?
Dün muhafazakâr kesimden isimlerin verdiği söz konusu karşı ilanı da ciddiye almamıştım. Hatta "bizde çok adam vardır" pespayeliğindeki başlığı bile merakımı kışkırtmadı. Sonra mesele Twitter'da harladığında, ben de herkesle beraber tuhaflığı fark ettim. Karşı ilan, hükümeti eleştiren Sean Penn'li ilanın da verildiği Times gazetesine verilmemişti. Hatta en nihayetinde ortaya çıktığı üzere, hiçbir yere verilmemişti.
Anladığım kadarıyla, ilanı Anadolu Ajansı yayımlamıştı (anladığım kadarıyla diyorum, çünkü gerçekten tam da anlayamadım.) Ajans bütün metni ve imzacıları kendisi yayımlamış, üstelik bir de "ilan verildi" diye haber yapmıştı (ki bence bu bir skandaldır.)
Buraya kadar zaten her şey saçmasapan. Esas tuhaflık bu konunun haberini yapan gazetelerde. Bugün Milliyet, Radikal ve Habertürk'ü okudum. Üçü de meseleyi haberleştirmiş, üçü de şu şu isimler, şöyle bir ilan verdi, yazıyor.
Bu ilanı nerede vermişler? Hani 5N 1K'nın temel sorusudur ya... Nerede vermişler?
Sosyal medyayla geleneksel medya o kadar iç içe girdi ki, en temel soruya cevap aramayı bile unutmuşuz.
Komik, kimsenin bu soruya cevabı yok. Kimse merak da etmiyor.
