Bir memleketin en önemli olayı neyse onun çıkmasını beklersiniz manşete, ama çıkmaz. Ölüm oruçları mı can yakıyor mesela bugünkü gibi, grev mi, eğitim mi, sağlık mı; esas mesele her neyse kenarda kalır. Manşet çoğu kez bir uzlaşma zeminidir.
Komşu kasabadaki Ford fabrikası kapatılınca, Antwerp gazetesinin burasına gelmiş; yıkmış ön sayfadaki haberleri, tek bir fotoğraf koymuş. İçeriye de 11 sayfa açmış. Bir yazarı (Paul Geudens), fabrikayı birdenbire İspanya'ya taşıma kararı alan -ama bunu açıklamaya bile gelmeyen- şirketi fena keseliyor:
" Terbiyesiz. Kalpsiz. Korkak... İdam fermanını açıklamaya bile gelmeyen Ford Avrupa yönetimi için söyleyecek başka söz bulamıyorum. Böyle bir hakaret görülmemiştir."
Belçika'nın diğer gazeteleri de aynı havada. De Standaard, Le Libre, hatta İspanya'dan ABC bile... Sessiz fotoğraflarla ön sayfadan bağırmışlar.
Unutulmayacak sayfalar yapmışlar...
Bana kalırsa 10 binden fazla işçi azımsanacak bir rakam değil.. Asıl sorun bunu bugün Türk gazetelerinde görememiş olmam.. bir çok Türk işçide yer alıyor aralarında..
YanıtlaSilAzımsanamaz elbette. Yine de bir soru var; bu çapta bir fabrika kapatılsa Türkiye'de manşete çıkar mı? (ön sayfayı ayırmayı saymıyorum bile.)
YanıtlaSilÇok Türk var o bölgede, evet. Hatta antwerpen'in ön sayfasındaki işçi de sanırım Türk.
Aslında bu tür olayların niye manşete çıkmadığını hepimiz biliyoruz ama maalesef burada tartışmaktan öteye gidemiyoruz. Kısacası "Yönetenlerin gücü yönetilenlerin cahilliğindendir".. Belçikayı tebrik etmek gerek.
YanıtlaSilhaklısınız, durum bu. ama değişmez değil.
YanıtlaSil