Ben en çok yazmayı seviyorum.
En çok buraya yazmayı seviyorum.
En çok buradaki okurları seviyorum. Sağolun, var olun.
Bugün içimden geldi, bunları yazdım. Bu blogun neredeyse on yılı dolacak. Çıldırmış sosyal medya yükünün yanında blog… Neyse, uzun mesele, girmeyelim.
Burası bir ev artık. Eski usul bir ev. Bir şeyler planlıyorum. Belki yeni bir eve taşınırım. Belki eski evime yeniden taşınırım (ki çok seviyordum orayı, hâlâ da arada bir uğrarım). Belki burada kalırım. Belki başka bir şey… Oturmadı daha. Ama ne fark eder ki, işimiz yalnızca metni korumak. Orada veya burada. Metni koruyoruz. Birbirimizi buluyoruz.
Uğramaktan büyük keyif aldığım bir ev. Yeni bir şeyler pişmiş mi diye sık sık kafamı bir sokup bakıyorum mutlaka. Ben de adıma teşekkür ederim, naçizane.
YanıtlaSilEsas ben teşekkür ederim. Ne mutlu bana :)
Sildemek emektar inönü'den vodafone park'a taşınıyorsunuz. olsun. biz yine gelir, tezahüratımızı yaparız. çünkü ve zira; sevdik bir kere..:)
YanıtlaSil:)) yok yok tam öyle değil, belki dolmabahçe stadı'na bile dönebilirim. Ama siz eksik olmayın, sağolun.
Sil