Dünyanın en güvenilmezi: Okur milleti…
Her
yazar, gazeteci kendine ferah ferah ders çıkarabilir, bugüne kadar
öğrenmediyse: Okura güven olmaz.
Neden
olsun? #tarih Dergisi de bu ay
itibariyle tarih oluyor.
Bu
dergi bağımsız olarak yayımlanma kararı aldığında “aslansın, kaplansın” diye
atıp tutan okur ortada değil. Oysa dergi son sayı dahil, pırıl pırıl yayın
yaptı. Bilgiyse bilgi, gündemse gündem… Bir boşluğu dolduruyordu. Şimdi döndük
yine sıfır noktasına. Okur’la olmuyor…Maalesef.
dikkat edilmesi gereken de bu: günün okuru, tek okur değil. dergi bir süre sonra "ölü bir dergi" olarak varlığını sürdürmeye başlayacak. tecrübeyle sabit, "ölü bir dergi" hayatın anlamını kavramak isteyen insanlara daha çok yardımcı olabilir. dergi ölmüştür, yaşamıyordur ama içinde barındırdığı hayatiyet, hayatta olanları hayatın güzelliğine ikna eder, bir de "öbür dünya" düşüncesinin anlamsız olmadığına. yeri gelince ölmek de iyidir. bazen ancak ölerek, biterek kendi anlamımızı, bizi anlamlı kılan gerçeği yeryüzünde tutabiliyoruz. yenal, o dergi tarihe karışarak, gelecekteki okuyucu açısından tarihi ve kafaları karıştırarak öbür dünyadaki hayatına başladığında bu dünya biraz daha iyi olabilir. tarihçiler hep geleceğe hazırlanır aslında. bir tarih dergisinin ölümü, tarihi, tarihin önemini de belirgin kılar.
YanıtlaSil