başım böyle dönmese böyle dönmez yerküre

Dışarıdan bakınca bir rüya… Ünlü Mavi Bilye fotoğrafı 1972’de çekilmiş. Apollo 17 uçuşu sırasında… Dünya tam bir küre şeklinde bir daha hiç görülememiş. İnsanlık tarihinde o ekipteki üç kişiden, Eugene Cernan, Harrison Schmitt ve Ron Evans’dan başka dünyayı bu meşhur açıdan gerçekten gören kimse yok. 

Alıp alabileceğimiz en iyi vesikalık bu yani.

Siyasete Giriş kitabımızda mı geçiyordu üniversitede, tam hatırlayamıyorum: Küreselleşmenin, bir astronotun dünyayı uzaydan ilk defa bir bütün olarak görmesiyle başladığını yazıyordu. 

Günlerdir Halep'te, Bugün Ankara’da, Berlin’de, Zürich’te ve daha nice yerde yaşananlar… Dökülen kan… Her şey birbirine bağlı mı yani? Küreselleşme yüzünden mi?

Uzay boşluğunda dönüp duran bir mavi bilyenin üstündeyiz hepi topu. Küreselleşme de kendimizi ciddiye almak için uydurduğumuz laflardan biri. İyi misin, kötü müsün? Mesele bu. Çetin Altan şöyle demişti enseyi karartmamamız için: “Yüz yıl sonrayı düşünün, bin yıl sonrayı, yüz bin yıl sonrayı, bir milyon yıl sonrayı, bir milyar yıl sonrayı… Bir milyar yıl sonra Arz küresi, kırk beş milyar yıl daha yaşayacak, biliyor musunuz?

Peki şunu Enis Batur mu demişti: Başım böyle dönmese, böyle dönmez yerküre. 

Enseyi karartmayalım ama böyle de dönmesin ama. İnsanlar ölüyor. İnsanlık da ölüyor sanki artık.